بر اساس فلسفه هومیوپاتی، بدن و ذهن و احساسات، از هم جدا و متمایز نیستند، بلکه همگی یکپارچه و مرتبطند. بر اساس این دیدگاه، یک هومیوپات باید به دنبال یافتن دارویی برای بیمار خود باشد که هم به کار جسم بیاید و هم روان. گاه علائم به شکل پیچیده ای در کنار هم ظاهر می شوند و اگر هومیوپات حاذق باشد، متوجه می شود که کدام علائم را باید جدا کند و بر اساس آنها درمان نماید.

به طور مثال، یک استرس احساسی شدید طولانی مدت، می تواند مشکلی جسم مانند زخم معده و مشکلات گوارشی ایجاد کند یا سیستم ایمنی را ضعیف نماید. همچنین یک مشکل جسمی می تواند سبب اضطراب شود. بنابراین برای هومیوپات بسیار مهم است که به شکلی عمیق و دقیق مشکلات بیمار را بررسی کند و داروی صحیحی تجویز نماید.

سطح 1- کمک های اولیه
هومیوپاتی را می توان برای اغلب حوادث مربوط به کمک های اولیه استفاده کرد. تروما، پیچ خوردگی، کبودی، سوختگی، ناراحتی و واکنش هتی پوستی مانند تماس پوست با پیچک سمی، نیش حشرات، سوختگی پوشک)، درد دندان و …

سطح 2- بیماری های حاد
بیماری های حاد، مانند سرماخوردگی، انفلوانزا … بیماری هایی هستند که معمولا خودشان بعد از مدتی خوب می شوند. با کمک داروهای هومیوپاتی می توان به شکلی ملایم و با حداقل عوارض جانبی، بیماری حاد را درمان کرد. همچنین در وضعیت های حساسی مانند بارداری، استفاده از هومیوپاتی می تواند بسیار موثر باشد.

سطح 3- بیماری های سرشتی constitutional
منظور از درمان سرشتی، بررسی کل نگر و همه جانبه بیمار بر اساس علائم گذشته و حال اوست که وقتی به درستی تشخیص و تجویز گردد، می تواند منجر به درمانی عمیق شود. از همین رو درمان هومیوپاتی سرشتی برای بیماری های مزمن بسیار مناسب است. به عنوان مثال، درمان عفونت مکرر گوش، ممکن است زمان درازی به طول بینجامد، چون مستلزم تقویت سیستم ایمنی بدن است.

در هومیوپاتی، علائم (symptoms) زبان بیماری هستند. بدن در تلاش است خود را متعادل کند و اگر علائم نباشند، راهی برای تشخیص وجود مشکل نیست. بسیاری از بیمارانآ سرطانی هستند که می گویند که پیش از ابتلا به سرطان، سالها سرما نخورده اند یا آنفلوانزا نگرفته اند. توضیح این مطلب در هومیوپاتی آن است که آنها در معرض این بیماری قرار گرفته اند، ولی بدن آنها در حدی از سلامت نبوده که با این بیماری ها مقابله کند و علائم سرماخوردگی یا آنفلوانزا را آشکار نماید.

بسیاری از داروهای طب رایج نیز به جای درمان این علائم، آنها را سرکوب می کنند (که گاه منجر به بروز مشکلات جدی تر و عمیق تری می شود.) درمانگران طب رایج متوجه نمی شوند که بروز بیماری و علائم جدید، ناشی از سرکوب علائم قبلی است.

به عنوان مثال، تب واکنش طبیعی بدن برای فعال سازی سیستم ایمنی و ایجاد گلبولهای سفید است؟ اگر شخصی یک داروی سرکوب کننده تب‌بر مصرف کند، در حقیقت دارد با تب مقابله می کند و جلوی واکنش بدن را می گیرد.

هومیوپاتی به جای سرکوب یا حذف علامت، سعی در رفع علت دارد. به همین دلیل است که پزشک هومیوپات، با بررسی همه جانبه بیمار، دارو تجویز می کند.

داروهای هومیوپاتی در دوزهای بسیار کم تجویز می شوند. با این وجود، از آنجا که این دوزهای کم طی فرایند خاص توانمند، قدرت زیادی دارند.

به نظر می رسد این داروها، باعث واکنش مثبت بدن و حرکت آن به سمت سلامتی می شوند و این واکنش بدن، حالتی ملایم، موثر و از سمت درون به بیرون دارد.

نتایج مستتند از هزاران آزمایش هومیوپاتها و میلیونها بیمار شفایافته، به خوبی نشانگر این است که دوز کم داروی هومیوپاتی می تواند موثر باشد.

هرچه پزشک هومیوپات، تصویر کاملتری از بیمار به عنوان یک «کل» داشته باشد، دارو به شکل بهتری انتخاب خواهد شد. به همین دلیل هومیوپات سعی می کند با طرح پرسش هایی همه جانبه (جسمی، روانی و ذهنی، احساسی…) به درک کاملی از وضعیت بیمار برسد.

گاه به داروهای هومیوپاتی، داروهای طراح گفته می شود. منظور این است که دارو، واقعا متناسب با شخصیت ویژه بیمار طراحی می شود. یعنی این طور نیست که مانند طب رایج، یک دارو برای یک علامت خاص در همه افراد استفاده شود، بلکه دارو متناسب با شخصیت بیمار، از فردی به فرد دیگر تغییر می کند. مثلا در طب رایج، داروی سردرد خاصی برای همه تجویز می شود. اما در هومیوپاتی، به تعداد بیمارانی که سردرد دارند، ممکن است از داروهای گوناگون استفاده کنیم.

رویکرد
هومیوپاتی کل نگر است و به جای مقابله با علائم، سعی در درمان علت ها دارد.
پزشکی رایج جزء نگر است و معمولا سعی در رفع، کنترل یا سرکوب علائم دارد.

مثال ساده: اگر روغن ماشین تمام شود و درجه ماشین به سمت خالی برود، پزشکی رایج سعی در جابجایی درجه دارد. ولی هومیوپاتی به سراغ پرکردن مخزن روغن می رود.

اهداف رویکرد هومیوپاتی
هومیوپاتی به شکل یک کارآگاه عمل می کند.
یعنی پزشک با بررسی همه جانبه بیمار، علل ایجاد را کشف می کند. این کار مانند کشف رمز یک ماجرای جنایی از سوی یک کارآگاه است. حتی شیوه نشستن و صحبت بیمار با پزشک، کیفیت صدا و احساسات او .. همگی باید به دقت توسط هومیوپات بررسی شود تا کلیدهایی از شناخت هرچه بیشتر وی به دست دهد.
به همین دلیل هدف هومیوپات، تنها حذف و رفع علائم بیماری نیست، بلکه این است که فرایندی که در بدن این مشکلات را به وجود می آورد شناسایی و درمان شود.

درمان هومیوپاتی
داروی هومیوپاتی، بدن را تشویق به واکنش و بازگشت به سوی سلامتی می کند. یعنی بازگشت به سلامتی از سوی خود بدن انجام می شود و به تدریج در مسیر بازگشت به سلامتی، حفره های این مسیر پر می شوند. بازگشت تعادل و سلامتی، باعث می شود که بیمار به تدریج دیگر نیازی به مصرف انواع داروها نداشته باشد و آنها را کنار بگذارد.

خیر. هومیوپاتی با پلاسبو تفاوت دارد. چند مثال ذکر می کنیم:

نوزادان: داروهای هومیوپاتی به خوبی برای بیماری های نوزادان مانند کولیک، درد دندان و عفونت ها اثر می کنند. آیا این اثر تلقین است؟
حیوانات: دامپزشکانی که به روش هومیوپاتی درمان می کنند، درمان های موفقی روی حیواناتی مانند سگ، گربه، پرندگان، اسب، گاو … داشته اند. آیا می توان تاثیر دارو بر حیوانات را با اثر پلاسبو توجیه کرد؟
بیماران پرشمار: میلیونها نفر در سراسر جهان از این شیوه استفاده می کنند و به آن اطمینان دارند. آیا همگی اشتباه می کنند؟ از آن جمله:
39% پزشکان خانواده در فرانسه
20% پزشکان آلمان
10% پزشکان ایتالیا

اقبال بالای بیماران و حتی پزشکان در اروپا، به خوبی نشانگر تاثیر هومیوپاتی است.

خیر. هومیوپاتی با پلاسبو تفاوت دارد. چند مثال ذکر می کنیم:

نوزادان: داروهای هومیوپاتی به خوبی برای بیماری های نوزادان مانند کولیک، درد دندان و عفونت ها اثر می کنند. آیا این اثر تلقین است؟
حیوانات: دامپزشکانی که به روش هومیوپاتی درمان می کنند، درمان های موفقی روی حیواناتی مانند سگ، گربه، پرندگان، اسب، گاو … داشته اند. آیا می توان تاثیر دارو بر حیوانات را با اثر پلاسبو توجیه کرد؟
بیماران پرشمار: میلیونها نفر در سراسر جهان از این شیوه استفاده می کنند و به آن اطمینان دارند. آیا همگی اشتباه می کنند؟ از آن جمله:
39% پزشکان خانواده در فرانسه
20% پزشکان آلمان
10% پزشکان ایتالیا

اقبال بالای بیماران و حتی پزشکان در اروپا، به خوبی نشانگر تاثیر هومیوپاتی است.